Prawa człowieka mają charakter przyrodzony i nie są tworzone przez żadną władzę ludzką, są niezbywalne (nie można się ich zrzec) i nienaruszalne (istnieją niezależnie od organów władzy i nie mogą być przez nie regulowane) oraz powszechne (wszyscy ludzie posiadają takie same prawa).
Idea istnienia praw człowieka wywodzi się przede wszystkim z koncepcji prawa naturalnego i myśli oświeceniowej. Koncepcja prawa naturalnego narodziła się w starożytności, a została rozwinięta przez myślicieli chrześcijańskich, zwłaszcza świętego Tomasza z Akwinu.
Tomasz z Akwinu ogrom swych tez oparł na naukach innego świętego KK – Augustyna z Hippony. Ten z kolei był bardzo dobrze zaznajomiony z naukami neoplatonika Plotyna.