Przykładowe rozwiązanie:
Regionalna i narodowa – każdy człowiek posiada swoją „małą ojczyznę” i są nią najczęściej jego rodzinne strony. Nic nie stoi na przeszkodzie jednak, by być wiernym swojej tożsamości narodowej oraz regionalnej, co więcej, często interesy owych dwu tożsamości są ze sobą zbieżne, np. gdy polityk stara się tak zarządzać krajem, aby uboższe jego regiony/gminy/województwa (z których może on pochodzić i które mogą być jego małą ojczyzną) dostały jak największe wsparcie.
Etniczna i państwowa – tożsamość etniczna oraz państwowa nie kolidują ze sobą. Można jednocześnie dbać o kulturę i tradycję swoich przodków oraz mieszkać poza granicami swojego państwa. Będąc np. obywatelem Polski, nic nie stoi na przeszkodzie, aby być osobą prawosławną czy jakiegokolwiek innego wyznania, gdyż prawo gwarantuje równość wszystkich obywateli oraz mniejszości etnicznych, zamieszkujących Polskę.
Obywatelska i europejska – te dwie tożsamości bardzo często są ze sobą zbieżne, bowiem dbając o każdy poszczególny kraj członkowski, dba się o całą Unię Europejską i na odwrót – prowadzając określone prawa unijne, reguluje się także prawa poszczególnych państw członkowskich. Kraje UE łączy wspólna historia Starego Kontynentu, toteż tym bardziej nic nie stoi na przeszkodzie, aby łączyć ze sobą – i to skutecznie oraz efektywnie – tożsamość obywatelską oraz europejską (np. będąc obywatelem kraju członkowskiego można – w ramach inicjatyw UE – wyjechać na stypendium do innego kraju członkowskiego na wymianę studencką).
Mniejszość narodowa to grupa ludzi, zamieszkująca obszar danego państwa, odróżniająca się od większości społeczeństwa językiem, kulturą, pochodzeniem etnicznym bądź religią i dążąca do ich zachowania.