Najpierw kobieta i mężczyzna łączą się, tworząc parę. Na skutek tego powstaje pierwsza wspólnota – dom rodzinny. Wspólnota większej ilości rodzin powstała dla zaspokajania swoich potrzeb, tworzy gminę wiejską. Pełna wspólnota, która osiągnęła kres samowystarczalności, nazywana jest już państwem.
„[…] Każde państwo jest pewną wspólnotą, a każda wspólnota powstaje dla osiągnięcia jakiegoś dobra […]. Najpierw tedy konieczną jest rzeczą, aby się łączyły ze sobą istoty, które bez siebie istnieć nie mogą, a więc żeńska i męska w celu płodzenia […]. Tak samo zdani są na siebie dla swego zachowania ten, kto włada z natury, i ten, kto mu jest poddany. Z oby tych wspólnot powstaje tedy najpierw dom, czyli rodzina. […] Pierwsza wspólnota większej ilości rodzin dla zaspokojenia potrzeb, wychodzących poza dzień bieżący, stanowi gminę wiejską. […] Pełna w końcu wspólnota, stworzona z większej ilości gmin wiejskich, która niejako już osiągnęła kres wszechstronnej samowystarczalności, jest państwem: powstaje ono dla umożliwienia życia, a istnieje, aby życie było dobre”.