Organizm zakończył życie w punkcie A, ponieważ od tego punktu ilość izotopu węgla zaczęła się zmniejszać.
W trakcie życia ilość izotopu węgla C14 jest stała i dopiero po śmierci zaczyna maleć.
Najpopularniejszą metodą datowania wieku skamieniałości jest użycie metody zegara izotopowego. Znając czas połowicznego rozpadu danego pierwiastka oraz jego początkową ilość w organizmie, możemy oszacować, kiedy nastąpił zgon badanego osobnika.