Konkurencja międzygatunkowa i wewnątrz gatunkowa powoduje regulację liczebności populacji, poprzez wyparcie słabszych osobników, lub zmuszenie ich do migrowania w inne tereny bytowania.
Konkurencja drapieżnicza prowadzi do regulacji liczebności populacji, poprzez zjedzenie przez drapieżnika ofiary. To naturalny sposób prowadzący do regulacji liczebności populacji ofiary.
Przypadku pasożytnictwa, jeden organizm, który stanowi pożywienie oraz energię dla pasożyta, jest w stanie zapewnić przetrwanie wielu tysiącom, a nawet milionom nowych osobników pasożytniczych. Pasożyt jest więc całkowicie zdany na żywiciela, a sam proces pasożytnictwa jest bardzo ryzykowny, dlatego, aby przetrwać, pasożyty muszą pozostać jak najdłużej niezauważone dla żywiciela oraz muszą złożyć wiele jaj w krótkim czasie. W hipotetycznej sytuacji, gdyby każdy żywiciel dbał o higienę i nie spożywał zakażonej żywności, pasożyty mogłyby wymrzeć praktycznie całkowicie, gdyż nie są one w stanie przetrwać bez żywiciela.
Według Głównego Inspektoratu Sanitarnego myśliwi muszą wybijać dziki w określonej liczbie, gdyż są one nosicielami choroby zagrażającej trzodzie chlewnej. Masowy przyrost populacji dzików zagraża więc zwierzętom gospodarstwa domowego i może spisywać na straty gospodarstwa wiejskie. Ponieważ dzik nie musi konkurować z żadnym zwierzęciem o przetrwanie, ich populacja przekracza liczbę, która pozwala utrzymać stan równowagi w naturze (https://www.wetgiw.gov.pl/main/aktualnosci/Odstrzal-dzikow-dlaczego-jest-potrzebny/idn:881).