Pierwsze sumeryjskie miasta-państwa powstawały w dorzeczu Tygrysu i Eufratu, gdzie były doskonałe warunki do rozwoju cywilizacyjnego. Wylewy zapewniały odpowiednie nawodnienie oraz użyźnienie gleby. Budowa kanałów nawadniających pozwoliła na rozbudowę ośrodków miejsko-państwowych w coraz większych odległościach od rzeki.
W skład sumeryjskiego miasta-państwa wchodziło miasto wraz z jego obwarowaniami oraz tereny położone najbliżej niego. Ośrodkiem władał król, któremu podlegali urzędnicy zbierający podatki. W miastach prężnie rozwijał się handel, mieszkańcy zajmowali się rzemiosłem, rolnictwem lub budowaniem systemów irygacyjnych.