Tereny uprawne w starożytnym Egipcie były zlokalizowane w pobliżu koryta Nilu, a szczególnie w Delty Nilu tuż u ujścia rzeki do Morza Śródziemnego.
Określenie „Egipt darem Nilu” oddaje wagę znaczenia, jakie miała rzeka dla rozwoju państwa i cywilizacji na tych terenach. Jego coroczne wylewy pozwalały na uprawę roślin i gromadzenie zapasów.