Kronikarz rozminął się z prawdą we fragmencie, w którym insynuuje, iż to cesarz Otton złożył relikwie św. Wojciecha na ołtarzu w Gnieźnie. Relikwie te zostały złożone przed jego przyjazdem, tuż po wykupieniu ich od Prusów.
Thietmar rozminął się z prawdą w sposób szczególny: istnieją współcześnie teorie, w których Otton III przybył w 1000 roku do Gniezna, aby zabrać z niego relikwie i przenieść je do utworzonego przez siebie kościoła. Chrobry, wiedząc, jaką wartość polityczna mają relikwie, nie wyraził na to zgody, wręczając cesarzowi jedynie ramię świętego.