Martin Luther King zwrócił uwagę na problem dyskryminacji rasowej.
Dyskryminacja rasowa w Stanach Zjednoczonych polegała na gorszym traktowaniu obywateli rasy czarnej. Mieli oni mniej praw niż osoby rasy białej. Ponadto praktykowano segregację rasową. Czarnoskórzy i ludzie rasy białej nie mogli korzystać z tych samych szkół, siedzieć obok siebie w restauracji czy w pociągu.
Dyskryminacja rasowa w USA odbywała się na podstawie prawa. Zniesiono ją dopiero w 1964 r., jednak nie był to koniec walki czarnoskórych o równe prawa. Różnicowanie rasy białej i rasy czarnej było głęboko zakorzenione w amerykańskim społeczeństwie.