Doktryna ograniczonej suwerenności polegała na odebraniu autonomii państwom Układu Warszawskiego, w celu ochrony sojuszu. Uważano, że kraj, który dąży do porzucenia rządów komunistycznych, należy spacyfikować.
Doktrynę ograniczonej suwerenności wprowadził Breżniew na skutek wydarzeń w Czechosłowacji. Obowiązywała ona aż do Jesieni Narodów w 1989 r.