Raport Tadeusza Mazowieckiego dotyczący zbrodni na ludności cywilnej wskazuje, że wielokrotnie ostrzegano, że w miarę trwania konfliktu, wszystkie jej strony, powodowane poczuciem bezkarności i chęcią odwetu, stosować będą te same metody. Politykę czystek i agresji rozpoczęli Serbowie. W Bośni i Hercegowinie muzułmańskie siły zbrojne, które podlegają rządowi, popełniają czyny zbrodnicze. W Mostarze także Chorwaci dopuszczają się rzeczy strasznych. Wszystkie strony konfliktu przetrzymują więźniów w obozach.
W latach 1992–1995 trwała wojna domowa. W 1992 r. Bośniacy, którzy współpracowali z Chorwatami, zerwali współpracę. Walczyli wszyscy ze wszystkimi. Walki, szczególnie w rejonie Sarajewa, Srebrenicy i Żepy, miały bardzo krwawy i brutalny charakter.