Aluzja: wzmacnia wymowę utworu, podkreśla uniwersalne treści, wskazuje na rangę twórczości Ignacego Krasickiego, pozwala wydobyć prawdę o ludzkiej naturze.
W wierszu „Zwierzęta cyrkowe” aluzja pozwala wydobyć prawdę o ludzkiej naturze, ponieważ, Wisława Szymborska zastosowała ją w kontekście bardzo podobnym do tego, w którym użył jej Ignacy Krasicki. Autorka nawiązuje do „złej zabawy”, czyli zabawy kosztem innych, do wykorzystywania słabszych. Utwory dzielą od siebie dwa wieki. Sugeruje to niezmienność ludzkiej natury i aktualność poruszanego problemu.
Aluzja to pojawiające się w tekście świadome, znaczące nawiązanie do innego utworu literackiego, odwołujące się do wiedzy i dociekliwości czytelnika, który powinien dostrzec i zinterpretować to nawiązanie.