Przykładowa odpowiedź:
Człowiekowi zniewolonemu bardzo trudno zachować godność – skupia się on bowiem głównie na przetrwaniu, nawet za cenę utraty ludzkich odruchów. Borowski bardziej radykalnie podchodzi wobec postaw człowieka w obozie – ten bowiem robi wszystko, by przetrwać, niekoniecznie zgodnie z ogólnie pojętą moralnością. Z kolei Herling-Grudziński staje się bardziej melancholijny, zdesperowany, lecz wciąż posiadający jakieś ludzkie odruchy (choć w mniejszym stopniu).
Zwróć uwagę na hierarchię wewnętrzną, na odczłowieczanie więźniów oraz na unifikację ludzi w totalitarnym obrazie obozu.