Przykładowa odpowiedź:
Ocalenie godności w czasach niegodnych polega głównie na odwołanie się do aspektów człowieczeństwa człowieka. Oznacza to, że niepoddawanie się działaniom wszechobecnego zła i nietracenie ducha człowieczeństwa. Zachowaniem godności może być traktowanie z empatią i szacunkiem drugiego człowieka (jak czyniła to obozowa Słowaczka w opowiadaniach Borowskiego), może być okazanie życzliwości drugiemu człowiekowi (jak czynili to bohaterowie Innego świata). Może to też przejawiać się poprzez zaprzeczenie postaw ukazywanych w niektórych utworach – np. w zwracaniu uwagi na dziejące się zło (jako zaprzeczenie działań warszawiaków w wierszu Campo di Fiori). Wreszcie zachowanie godności może przejawić się w decydowaniu o swoim losie – jak uczynił to Kolbe, decydując o swoim losie (w utworze Szczepańskiego).
W celu wykonania tego zadania musisz przywołać teksty z epoki. Zwróć uwagę na to, że literatura wojenna i obozowa często poruszała zagadnienie godności i człowieczeństwo (niekoniecznie zawsze wprost opisywane).