Naprzemienne określenia wartościujące:
- Pozytywne: „nasze piękne, znane ze swej pracowitości, z patriotyzmu i z zamiłowania do porządku miasto”
- Negatywne: „zbrodniczej prowokacji i krwawych zajść”
Hiperbole:
- „krwawe zajścia”, „zbrodnicza prowokacja”– wyolbrzymienie wpływu wydarzeń na sumienia ludzi.
Stygmatyzujące określenia uczestników manifestacji:
- „zbrodniczy prowokatorzy”, „prowokatorzy i agenci imperialistyczni”
Antyteza:
Kontrast między postulatami robotników a celami prowokatorów.
Imitacja dialogu:
- „Ale czy o to chodziło prowokatorom? Oczywiście, chodziło im o coś zupełnie odwrotnego”.
- Sformułowania te sprawiają wrażenie, jakby mówca bezpośrednio rozmawiał z odbiorcami, co nadaje tekstu ton rozmowy.
Te środki językowe mają na celu uwydatnienie kontrastów, budowanie emocji, oraz przekonanie odbiorców do określonych stanowisk. Stosowanie hiperboli, stygmatyzujących określeń oraz antytez służy podkreśleniu kontrastów i wzmocnieniu argumentacji. Imitacja dialogu natomiast może sprawić, że przemówienie staje się bardziej osobiste i angażujące dla odbiorców.
Podane w rozwiązaniu środki językowe mają na celu przekonanie odbiorców do określonych stanowisk i punktów widzenia. Poprzez kontrastowanie pozytywnych elementów z negatywnymi, mówca stara się uwiarygodnić stanowisko rządu, potępiając jednocześnie działania prowokatorów.