Czasowniki i zaimki w 1. os. lp.:
- „dostałem”, „mnie ucieszyło”, „Odpisałem”. Te formy wskazują na bezpośrednie zaangażowanie narratora w opisywane wydarzenia.
Krótkie dowcipne stwierdzenia:
- „Powiem szczerze: gdybym był głupszy, to bym odpowiadał na wszystkie”
Ta wypowiedź jest jednocześnie ironiczna i dowcipna, co nadaje jej lekki ton.
Aforyzmy:
„Nie ma niczego ciekawszego niż drugi człowiek, a miejsca zawsze tworzą ludzie”. To stwierdzenie jest swoistym aforyzmem, zawierającym głęboką myśl na temat zainteresowań autora.
Porównania:
„ulice są szerokie jak 20 ulic w Rzymie”. Porównanie to pomaga czytelnikowi zobaczyć ogrom rozmiarów opisywanych ulic, nadając opisowi konkretności i obrazowości.
Wspomniane środki językowe nadają tekstowi lekkości, osobistego tonu oraz wyrażają subiektywny stosunek narratora do opisywanych sytuacji i myśli.
Wszystkie te środki językowe pomagają ujawnić subiektywny stosunek Mariusza Szczygła do opisywanych wydarzeń i miejsc, co sprawia, że reportaż nabiera osobistego i subiektywnego tonu. Autor wyraża swoje zainteresowanie ludźmi i przekonuje, że to właśnie oni są dla niego najbardziej fascynującym tematem do opisywania.