Oś problemową tekstu można zidentyfikować jako relację między różnymi koncepcjami literackości i historyczności, a także związanej z nimi problematyki zrozumienia i wartościowania twórczości Stanisławy Przybyszewskiej. Autor rozważa kontrast między popularnością i uznaniem Hilary Mantel jako brytyjskiej pisarki, a stosunkowo niewielkim zainteresowaniem postacią Przybyszewskiej, polskiej autorki dramatów o rewolucji francuskiej.
Punkt wyjścia do refleksji można odnaleźć w ogłoszeniu przez Hilary Mantel decyzji o napisaniu książki zatytułowanej „Kobieta, która zginęła przez Robespierre’a” skupiającej się na postaci Stanisławy Przybyszewskiej. Autor wyraża zdziwienie i dumę, reagując na to ogłoszenie, a jednocześnie wyraża pewne obawy co do zrozumienia tej historii przez czytelników zagranicznych, którym może brakować kontekstu kulturowego, literackiego i historycznego związanej z polską literaturą i historią.
Oś problemową tekstu stanowi próba zrozumienia, jak różne kultury literackie i historyczne mogą się ze sobą konfrontować, a także czy pewne aspekty twórczości i historii danego kraju mogą być zrozumiane i doceniane poza granicami tego kraju.