Na pierwszy plan w utworze wysuwa się postawa miłosierdzia wobec drugiego człowieka, także wroga, zgodnie ze słowami z Ewangelii św. Łukasza „miłujcie waszych nieprzyjaciół”. Ponadto widać tu umiłowanie do życia prostego, nieprzywiązywanie się do posiadania – w wierszu i Ewangelii pojawia się motyw zdartego płaszcza. Postępowanie podmiotu lirycznego, zgodnie z ideą franciszkańską, staje się dla niego źródłem spokoju.
Postawa franciszkańska wyraża się poprzez: życie w zgodzie z cnotami pokory, ubóstwa i miłosierdzia; pochwała życia we wszystkich jego aspektach, miłość do natury i stworzenia; radość, której źródłem jest proste życia; poczucie wolności.