Uśmiech na twarzy podczas lektury tekstu Wollnego wykołują bohaterowie – gołębie, zdarzenia – legenda o rycerzach zaklętych w gołębia oraz zastosowanie potocznego język, co sprawia, że tekst przypomina rozmowę.
Zabawne fragmenty:
„Jest tu też smok albo i parę! Nie, to tylko chmara gołębi, których jest tu tyle, że nawet smoki bałyby się latać w ich pobliżu…”; „…książę musiał czarownicy powierzyć swoich rycerzy, których Baba-Jaga […] zmieniła czasowo w gołębie…”.
Tekst jest napisany w taki sposób, że przypomina luźną opowieść, rozmowę, dzięki czemu różne fragmenty mogą rozbawić czytelników.