Stosunek autora do naszyzmu:
– zróżnicowane stanowisko;
– naszyzm popularny uznaje za zrozumiały i niezbyt szkodliwy;
– naszyzm kosmopolityczny uznaje za negatywny, szkodliwy dla rodzimej kultury.
Łukasz Gorczyca rozróżnia naszyzm na dwa rodzaje. Pierwszy z nim określa jako naszyzm popularny, do którego ma łagodniejszy stosunek: „[…] naszyzm ten masowy jest w jakiś sposób zrozumiały i chyba nawet nie tak bardzo szkodliwy”. Drugi rodzaj naszyzmu określa jako kosmopolityczny, występujący wśród elit i dziennikarzy. Widzi w nim zagrożenie: „I jeśli nasza kultura, sztuka nasza po fali sukcesów lokalnych i globalnych łapie zadyszkę, jeśli cokolwiek hamuje jej rozwój, wyrasta jak szklany sufit, to właśnie ta szczególna, prowincjonalna, dziennikarsko–inteligencka odmiana naszyzmu”.