Dźwięk i światło służą budowaniu napięcia i podtrzymywaniu nastroju walki, gotowości do boju. Dźwięk został wykorzystany jako zapowiedź wydarzeń: pojawiają się gromy, podniesione głosy, wykrzyknienia. Światło rozświetla noc, świadczy to o nadchodzących wydarzeniach. Chór podchorążych krzyczy: „Łuna się na niebie uniosła”. Później powstańców oświetlają pochodnie.
Noc listopadowa to dramat Stanisława Wyspiańskiego z 1904 roku. Data powstania plasuje się więc tuż przed jego śmiercią w 1907 – poeta pisał go, kiedy był już bardzo chory. Inspiracją do dramatu była wizyta w Warszawie i Łazienkach warszawskich w 1898 roku. Tam Wyspiański zobaczył posągi, który ożyły w jego wyobraźni. Noc listopadowa to dramat bogaty w konteksty, m. in. historyczne, homeryckie, mitologiczne, romantyczne. Dzieło tworzy 10 luźno powiązanych ze sobą scen i należy, obok Warszawianki oraz Lelewela, to tak zwanego Tryptyku listopadowego.