Ocena w obu dramatach jest podobna – negatywna. Ta negatywna ocena dotyczy na pewno elit powstania. W poszczególnych scenach u Wyspiańskiego przywódcy albo odmawiają objęcia dowództwa albo wybierają życie prywatne albo wybierają stronę zaborcy. U Juliusza Słowackiego negatywna ocena dowódców została ukazana w Przygotowaniu, gdzie diabły w kotle tworzą XIX wiek – znajdują się tam również przywódcy powstania.
Za przykład do porównania można podać postać Lelewela, u Słowackiego stworzony zostaje z języka oślicy Balaama, Lelewel jest postacią o niezdecydowanych poglądach, która dławiła zapał młodych. Nieco inaczej ukazuje go Wyspiański, kładzie akcent na wybór życia prywatnego przez przywódcę.
Noc listopadowa to dramat Stanisława Wyspiańskiego z 1904 roku. Data powstania plasuje się więc tuż przed jego śmiercią w 1907 – poeta pisał go, kiedy był już bardzo chory. Inspiracją do dramatu była wizyta w Warszawie i Łazienkach warszawskich w 1898 roku. Tam Wyspiański zobaczył posągi, który ożyły w jego wyobraźni. Noc listopadowa to dramat bogaty w konteksty, m. in. historyczne, homeryckie, mitologiczne, romantyczne. Dzieło tworzy 10 luźno powiązanych ze sobą scen i należy, obok Warszawianki oraz Lelewela, to tak zwanego Tryptyku listopadowego.