Pojęcie spójności terytorialnej, jak zostało zdefiniowane w przywołanym dokumencie KE, oznacza równomierne traktowanie wszystkich obszarów w ramach Unii Europejskiej, niezależnie od ich lokalizacji, od obszarów na biegunach po regiony takie jak Gujana w Ameryce Południowej, od największych metropolii po najmniejsze osady wiejskie. Równomierne traktowanie polega na wspieraniu zrównoważonego rozwoju każdego z tych regionów, aby wykorzystać ich potencjał i przyczynić się do wzmocnienia jednolitej i spójnie rozwijającej się Unii Europejskiej.
„Zielona Księga w sprawie spójności terytorialnej” to dokument opracowany przez Komisję Europejską, który stanowi element polityki spójności Unii Europejskiej. Jest to rodzaj konsultacji publicznej, w której Komisja proponuje pewne kierunki i cele dotyczące spójności terytorialnej, a następnie zbiera opinie i uwagi zainteresowanych stron, w tym państw członkowskich, samorządów, organizacji społecznych i innych interesariuszy.
Celem „Zielonej Księgi” jest przede wszystkim rozpoczęcie dialogu i dyskusji na temat polityki spójności terytorialnej w UE. Może ona dotyczyć różnych kwestii, takich jak rozwój regionalny, równowaga między obszarami miejskimi a wiejskimi, dostępność usług publicznych, transportu czy wykorzystanie zasobów naturalnych.