Przykładowe rozwiązanie:
Unia Europejska (UE), choć stanowi globalną potęgę gospodarczą, nie może być jednoznacznie określona jako mocarstwo polityczne. Mimo jej imponującej pozycji ekonomicznej brakuje jej sprawnie działających mechanizmów w zakresie prowadzenia polityki zagranicznej i obrony ze względu na różnorodne interesy poszczególnych państw członkowskich. Ten brak skuteczności można zauważyć w przypadku działań UE związanych z rosyjską inwazją na Ukrainę. Chociaż państwa członkowskie zazwyczaj zgadzają się co do udzielania wsparcia finansowego i humanitarnego Ukrainie, pojawiają się wyraźne podziały w kwestii dostarczania ciężkiego sprzętu wojskowego, szczególnie pomiędzy Niemcami a państwami bezpośrednio zagrożonymi rosyjską agresją, takimi jak Polska.
Warto jednak zaznaczyć, że UE zdołała sprawnie stawić czoło wyzwaniu związanemu z dystrybucją szczepionek przeciwko wirusowi SARS-CoV-2. Te przykłady ilustrują, że w obliczu wspólnego zagrożenia państwa członkowskie potrafią działać jako jednolity organizm polityczny, ale tylko wtedy, gdy to zagrożenie dotyczy ich wszystkich w równym stopniu.
UE kładzie nacisk na dialog, współpracę i rozwiązywanie konfliktów drogą dyplomatyczną. Jej pozycja na arenie międzynarodowej zależy często od jedności i wspólnego podejścia państw członkowskich. Niemniej jednak, UE pozostaje istotnym graczem w dzisiejszym globalnym świecie, dążąc do promowania wartości demokratycznych, praw człowieka i zrównoważonego rozwoju na świecie.