Od wzrostu demograficznego zależy rozwój społeczno-gospodarczy kraju, szczególnie w takich aspektach, jak:
· Liczba miejsc pracy – w czasie wyżu panuje „rynek pracodawcy” i nie wszyscy mogą znaleźć pracę. W czasie niżu panuje „rynek pracownika”, kiedy nie ma wystarczającej liczby ludzi, aby obsadzić wszystkie stanowiska;
· Popyt na produkty i usługi – w czasie wyżu rośnie, a w czasie niżu – spada;
· Podnoszenie kwalifikacji – w czasie wyżu panuje duża konkurencja, więc ludzie podnoszą swoje kwalifikacje, aby być bardziej konkurencyjnym na rynku. W czasie niżu, kiedy nie ma tej konkurencji, pracownicy nie dążą do podnoszenia kwalifikacji, bo nie muszą;
· Obciążenie budżetu państwa – w czasie wyżu dochody państwa wzrastają, a w czasie niżu – maleją;
· Zaangażowanie państwa w politykę socjalną, rodzinną – w czasie wyżu rozwija się instytucje oświatowe, a w czasie niżu zamyka je;
· Wydatki socjalne – w czasie wyże państwo je zwiększa, a w czasie niżu zmniejsza, bo jest bardzo obciążone wzrostem wypłacanych emerytur, przy jednoczesnym zmniejszeniu się dochodów.
Wzrost demograficzny – różnica między liczbą żywych urodzeń, a liczbą zgonów.