Przykładowe rozwiązanie:
Szeroka dostępność broni i obecność licznych dostawców na rynku afrykańskim rzeczywiście może zwiększać destabilizację w wielu państwach na tym kontynencie, przyczyniając się do nasilenia konfliktów wewnętrznych. Niektóre państwa afrykańskie, takie jak Republika Południowej Afryki (RPA), wykazują stosunkowo większą stabilność i kontrolę nad przemysłem zbrojeniowym, co pomaga im w utrzymaniu bardziej stabilnej sytuacji wewnętrznej. W innych przypadkach, takich jak Egipt wspierany przez Stany Zjednoczone, stabilność wynika częściowo ze wsparcia jednego mocarstwa.
Jednak państwa afrykańskie, które cierpią na niestabilność, mogą korzystać z różnorodnych dostawców broni, co przyczynia się do trudniejszej kontroli nad rozprzestrzenianiem się broni i nasileniem konfliktów. Dla przykładu Somalia stała się centrum współczesnego piractwa morskiego, a Nigeria boryka się z problemami związanymi z fundamentalizmem islamskim. Prawdziwa różnorodność dostawców broni do Afryki świadczy o rywalizacji między różnymi mocarstwami spoza kontynentu, które walczą o poszerzenie swoich wpływów politycznych i gospodarczych na tym obszarze.
Zaangażowanie państw spoza Afryki w handel bronią na tym kontynencie może istotnie wpływać na stabilność państw afrykańskich, zarówno pozytywnie, jak i negatywnie.
W kontekście handlu bronią na kontynencie afrykańskim, istnieje potrzeba zrównoważonego podejścia, które uwzględnia zarówno potrzeby obrony narodowej, jak i dążenie do pokoju i stabilności. Kontrola eksportu broni, przejrzystość w transakcjach bronią, a także wsparcie dla instytucji i procesów politycznych są kluczowe dla minimalizowania negatywnych skutków handlu bronią i promowania stabilności w Afryce.