Autor tekstu wyraża negatywną opinię wobec praktyki stosowania terminu „wojna hybrydowa”, zauważając, że jest on często nadużywany w debatach politycznych przez osoby niekompetentne. Ponadto autor podkreśla brak uregulowania konfliktów hybrydowych w prawie międzynarodowym, co sugeruje, że tego rodzaju działania są formalnie legalne. Ten fakt, w połączeniu z tendencją do utożsamiania większości współczesnych konfliktów, również tych o charakterze bardziej złożonym, z działaniami hybrydowymi, stwarza ryzyko nieadekwatnego traktowania tej formy agresji. W efekcie może to prowadzić do rozprzestrzeniania się takich działań na arenie międzynarodowej.
Wojna hybrydowa to nowa i ewoluująca koncepcja konfliktu zbrojnego, która charakteryzuje się wykorzystaniem różnych narzędzi i technik, zarówno konwencjonalnych, jak i niestandardowych, w celu osiągnięcia strategicznych celów politycznych lub militarnych. Ta forma konfliktu jest hybrydowa, ponieważ łączy różne aspekty działań militarnych, politycznych, ekonomicznych, informacyjnych i cybernetycznych, aby osiągnąć przewagę nad przeciwnikiem.