Smog, który wystąpił w Londynie w 1952 roku, był smogiem kwaśnym. Powstaje on, gdy w powietrzu obecne są dwutlenek siarki, tlenek węgla, dwutlenek węgla i dwutlenek azotu. Ten typ smogu występuje w miastach strefy umiarkowanej, w chłodnych miesiącach. Był on przyczyną jednej z największych katastrof ekologicznych. W grudniu 1952 roku nastąpił spadek temperatury. Wzrosło więc zużycie węgla do ogrzania domów. Nastąpił znaczący wzrost emisji pyłów i gazów do atmosfery, który w Londynie i tak był wysoki, przez działanie zakładów przemysłowych. Koncentracja dwutlenku siarki była bardzo wysoka, wzrosła także wilgotność powietrza i pojawiło się zamglenie. Inwersja temperatury stworzyła niekorzystne warunki aerosanitarne. Ten wzrost stężenia zanieczyszczeń w powietrzu przyczynił się do śmierci ponad 4 tysiące mieszkańców Londynu w 5 dni, a przez kolejnych kilka dni, jeszcze więcej osób zmarło przez powikłania.
Informacje o katastrofie w Londynie można znaleźć na Zintegrowanej Platformie Edukacyjnej.