Podstawową cechą chemiczną metali jest zdolność do oddawania elektronów, czyli łatwość tworzenia jonów dodatnich (kationów) w reakcjach chemicznych.
Miarą aktywności metali jest ich skłonność do oddawania elektronów – im metal łatwiej je oddaje, tym jest bardziej aktywny chemicznie.
Aktywność metali porządkuje się w tzw. szereg elektrochemiczny metali, w którym metale bardziej aktywne (np. sód, potas, wapń) znajdują się wyżej- mają niższy potencjał elektrochemiczny, a mniej aktywne (np. miedź, srebro, złoto) – niżej- mają wyższy potencjał elektrochemiczny.
