Podstawowym organem władzy w Sparcie było zgromadzenie ludowe (Apella). W jego skład wchodzili spartiaci (obywatele) powyżej 30 roku życia. Zgromadzenie zbierało się co miesiąc. Jego członkowie stanowili prawo, wybierali gerontów i eforów. Decyzje podejmowano jednogłośnie.
Wybrana przez zgromadzenie ludowe Geruzja to rada 28 mężczyzn powyżej 60 roku życia. W jej skład wchodziło też dwóch królów. Ich kadencja była dożywotnia. Geruzja przyjmowała poselstwa i sprawowała najwyższą władzę sądowniczą.
Eforzy byli wybierani na roczną kadencję. Sprawowali nadzór nad królami Sparty i władzą sądowniczą. Zwoływali również zgromadzenie ludowe i nadzorowali wychowanie młodzieży.
Dwaj królowie dowodzili armią polis podczas wypraw wojennych oraz sprawowali najwyższe funkcje religijne.
Jedynie obywatele Sparty mieli prawo głosu w zgromadzeniu ludowym. Stanowili oni 10% ogółu społeczeństwa i żyli w ciągłym strachu przed buntem helotów.