Książęcy drużynnicy byli odziani w starannie wykonane kolczugi, które zakładali na kaftany i tuniki. Głowę chronili za pomocą hełmów z ozdobą wykonaną z końskiego włosia. Do walki wykorzystywali włócznie, piki, miecze i solidne tarcze. Ich pozycję podkreślało posiadanie wierzchowca, z którego grzbietu prowadzili walkę.
Pierwsi książęcy wojowie byli prawdopodobnie wikingami, którzy zaciągali się na usługi wielu władców słowiańskich. Niektórzy służyli nawet na dworze cesarza bizantyjskiego.