W XIX wieku Chiny znalazły się w trudnej sytuacji, która była wynikiem różnych czynników. Izolacja od świata i zakaz handlu z Europejczykami spowodowały utratę możliwości wymiany handlowej i ograniczenie dostępu do nowych technologii. Potrzeba europejskich towarów, zwłaszcza herbaty, jedwabiu i porcelany, skłoniła brytyjskich kupców do nawiązywania potajemnych kontaktów z chińskimi handlarzami narkotyków, co doprowadziło do handlu opium. Konflikty związane z handlem opiumowym, takie jak wojny opiumowe, osłabiły Chiny i zmusiły do ustępstw wobec mocarstw, co otworzyło drogę dla dalszej eksploatacji gospodarczej przez inne państwa. To osłabienie Chin i narzucane im niekorzystne umowy gospodarcze przez inne mocarstwa miały długotrwałe konsekwencje dla kraju.
W XVIII wieku Chiny rozpoczęły izolację od świata ze względu na pragnienie zachowania suwerenności i tradycyjnych wartości. Jednak brytyjscy kupcy, zainteresowani chińskimi towarami, takimi jak herbata, jedwab i porcelana, nawiązywali potajemne kontakty z chińskimi handlarzami narkotyków, co doprowadziło do wprowadzenia opium do kraju. Z tego powodu chińskie władze podjęły działania przeciwko przemytowi, co ostatecznie doprowadziło do wojen opiumowych z Wielką Brytanią i Francją. Te konflikty osłabiły Chiny i otworzyły drogę dla innych mocarstw, które wykorzystały tę sytuację do narzucania niekorzystnych umów gospodarczych. Ostatecznie, osłabienie Chin w XIX wieku miało długotrwałe skutki dla kraju i przyczyniło się do narastającej presji ze strony obcych mocarstw.