Skutki kryzysu przysięgowego, który miał miejsce w Niemczech w 1917 roku, były dwuznaczne. Z jednej strony, kryzys przyspieszył alienację żołnierzy niemieckich i załamał morale w armii, co miało negatywny wpływ na gotowość bojową. Z drugiej strony, kryzys przysięgowy stał się jednym z czynników, które przyczyniły się do obalenia monarchii i przemianowania Niemiec w demokratyczne republiki, co zapoczątkowało koniec I wojny światowej i przyszłe zmiany polityczne w kraju.
Kryzys przysięgowy miał miejsce ze względu na narastające niezadowolenie żołnierzy niemieckich z trudności wojennych, warunków życia na froncie i polityki władz. Odmowa żołnierzy składania przysięgi lojalności została wykorzystana przez opozycyjne siły polityczne, które wykorzystały sytuację do wzmacniania ruchu oporu i sprzyjały obaleniu monarchii, przyczyniając się w końcu do rewolucji i powstania demokratycznego państwa niemieckiego.