Twórcy aktu dwóch cesarzy widzieli przyszłość Polski jako państwo samodzielne z dziedziczną monarchią i konstytucyjnym ustrojem, mające łączność i rękojmię swego rozwoju dzięki współpracy z oboma sprzymierzonymi mocarstwami. Dokument ten podkreślał również tradycje wojskowe Polski i ich pełną sławę.
Podpisanie aktu dwóch cesarzy wynikało z dążeń dwóch mocarstw – Austrii i Niemiec – do ustanowienia samodzielnego państwa polskiego z monarchią i konstytucyjnym ustrojem.