W rywalizacji kolonialnej w XIX wieku brały udział głównie Wielka Brytania, Francja, Niemcy, Belgia i Holandia. Metropolie czerpały korzyści z posiadania kolonii poprzez ekonomiczną eksploatację surowców naturalnych, kontrolę nad rynkami zbytu dla swoich produktów oraz wykorzystanie taniej siły roboczej mieszkańców kolonii.
Wielka Brytania, Francja, Niemcy, Belgia i Holandia brały udział w rywalizacji kolonialnej ze względu na dążenie do zdobycia surowców naturalnych, poszerzenia rynków zbytu dla własnych produktów oraz umocnienia swojej potęgi ekonomicznej i politycznej. Kontrola nad koloniami umożliwiała tym państwom eksploatację zasobów naturalnych, wykorzystanie taniej siły roboczej oraz wzmocnienie swojej dominacji na arenie międzynarodowej.