Rewolucja lutowa w 1917 roku była spowodowana niezadowoleniem społecznym, głównie wśród robotników i żołnierzy, którzy borykali się z wysokimi cenami, głodem, niskimi płacami i ciężkimi warunkami życia, a także frustracją z prowadzenia długotrwałej i wyniszczającej wojny. Natomiast rewolucja październikowa była rezultatem działalności bolszewików, którzy wykorzystali niezadowolenie społeczne i obiecywali ludności zakończenie wojny, redystrybucję ziemi i równość społeczną, co przyczyniło się do obalenia rządu Tymczasowego i przejęcia władzy przez bolszewików pod przywództwem Lenina.
Rewolucja lutowa w 1917 roku wybuchła, ponieważ niezadowolenie społeczne, spowodowane trudnościami gospodarczymi i wojennymi, osiągnęło punkt kulminacyjny, co doprowadziło do masowych protestów, strajków i dezercji wśród żołnierzy, osłabiając rząd Tymczasowy. Rewolucja październikowa zaś miała miejsce głównie dzięki determinacji i organizacji bolszewików, którzy wykorzystali niezadowolenie społeczne, obietnice równości i zakończenia wojny, zdobywając poparcie szerokich mas i dokonując przewrotu władzy.