Niektórzy politycy wykazywali zdolność do dialogu i negocjacji, dążąc do porozumienia w celu służenia dobru narodu, podczas gdy inni mogli przejawiać upór i brak elastyczności, co utrudniało osiągnięcie kompromisów w demokratycznym procesie politycznym. Przykładem tego drugiego zachowania były ataki na Narutowicza i późniejsze jego zabójstwo.
