Autorytarny system władzy w Polsce, zarówno po przewrocie majowym w 1926 roku, jak i po II wojnie światowej, charakteryzował się silnym nadzorem rządu, ograniczeniem swobód obywatelskich i kontrolą mediów, jednak nie osiągnął takiej skali represji i całkowitej kontroli, jak w przypadku systemów totalitarnych w nazistowskich Niemczech i ZSRS, gdzie dominowała indoktrynacja ideologiczna, masowe prześladowania i całkowite podporządkowanie społeczeństwa władzy.