W obliczu pogarszającej się sytuacji materialnej, chłopi często podejmowali różne działania, takie jak dodatkowe prace sezonowe na rzecz innych gospodarstw, zbieranie i sprzedaż produktów leśnych, wymiana usług z innymi gospodarstwami lub wspólne uprawy rolne w ramach rodziny lub lokalnej społeczności, aby zwiększyć swoje źródła dochodów i uzupełnić niedobory żywności. Ponadto często też podejmowali działania samopomocowe, takie jak zakładanie spółdzielni rolniczych czy organizowanie się w zrzeszenia lub organizacje, aby wspólnie stawiać czoła trudnościom gospodarczym i negocjować lepsze warunki handlu.
Wielki kryzys był globalnym załamaniem gospodarczym, które miało miejsce w latach 1929–1939. Wywołany krachem na giełdzie w Nowym Jorku w 1929 roku, kryzys objął wiele krajów, w tym również Polskę, powodując spadek produkcji, wzrost bezrobocia, upadek firm i banków oraz ogólną destabilizację gospodarczą i społeczną.