Struktura społeczna II Rzeczypospolitej była złożona i różnorodna. Na jej szczycie znajdowała się warstwa ziemian, najbogatszych i posiadających największe majątki, podczas gdy większość społeczeństwa stanowili chłopi, robotnicy i drobnomieszczaństwo którzy często żyli w trudnych warunkach ekonomicznych i społecznych. Poza tym istniała także warstw inteligencji, ludzi wykształconych, przedstawicieli wolnych zawodów, np. lekarzy, adwokatów, inżynierów.
Podział warstwy społeczne wyższe i niższe wynikał z nierówności społeczno-ekonomicznych, które często miały swoje korzenie w przeszłości, takie jak własność ziemi, dostęp do edukacji czy uprzywilejowane pozycje w administracji państwowej.