Elementy przemówienia Bieruta, które świadczą o kulcie Stalina:
· […]odszedł już na zawsze Człowiek, z którego ust jeszcze tak niedawno płynęły w świat słowa pełne niezrównanej siły i myśli opromieniające naszą przyszłość, rozświetlające cel naszego życia i nauki, ukazujące jasną drogę do zwycięstwa prawdy i sprawiedliwości – drogę do komunizmu.
· Śmierć Józefa Stalina – genialnego kontynuatora Marska, Engelsa i Lenia, Wielkiego Budowniczego nowej epoki komunizmu, Wodza mas pracujących całego świata i czczonego przez całą przodująca i postępową ludzkość Chorążego pokoju […]
· […] w chwili, gdy trumnę ze zwłokami towarzysza Stalina wnoszono do mauzoleum […] świat zatrzymała się w ruchu. W Polsce i we wszystkich wolnych krajach świata ludzie pochylili głowy i trwali w ciszy przez długą chwilę. Najgłębsze skupienie uczuć miłości i czci objęło serca setek milionów ludzi.
· Stało się jasne, że Stalin żyje w sercach olbrzymiej większości ludzi i że potęga jego myśli, jego idei, Jego geniuszu żyć będzie wiecznie.
5 marca 1953 roku umarł Stalin. Propaganda sowiecka przedstawiała to wydarzenie jako klęskę ludzkości. Dzień pogrzebu Stalina został ogłoszony dniem żałoby narodowej nie tylko w ZSRS, lecz także w pozostałych krajach bloku wschodniego. Organizowano manifestacje żałobne, w których brali udział pracownicy zakładów pracy, urzędów, a także uczniowie i studenci. Ku czci zmarłego Stalina powstawało wiele pieśni, wierszy, a Katowice otrzymały nazwę Stalinogród.