Wyszukaj i zaznacz w tekście orzeczenia i podmioty, a następnie określ, jakie mają rodzaje.
Podkreślone podmioty i orzeczenia:
Nie ma wiedzy, panowanie […] jest, Stają się […] ludzie, nie gardźcie (wy)
nie ma – orzeczenie czasownikowe,
wiedzy – podmiot logiczny,
panowanie – podmiot gramatyczny,
jest – orzeczenie czasownikowe,
stają się – orzeczenie czasownikowe,
ludzie – podmiot gramatyczny,
nie gardźcie – orzeczenie czasownikowe,
wy – podmiot domyślny.
Orzeczenie (co robi? co się z nim dzieje? w jakim stanie się znajduje?) jest częścią zdania, która zawiera informacje o wykonywanej przez podmiot czynności. Orzeczenie może być czasownikowe (czasownik zwykle w formie osobowej) lub imienne (łącznik, czyli czasownik posiłkowy i orzecznik – łącznikiem może być czasownik w formie osobowej: być, stać się, zostać, a orzecznikiem może być rzeczownik, przymiotnik, zaimek, czasownik w formie imiesłowu przymiotnikowego, liczebnik lub przysłówek.). W niektórych sytuacjach łączniki będące osobową formą czasowników: być, stać się, zostać, mogą w zdaniach pełnić funkcję orzeczenia czasownikowego. Podmiot (kto? co?) jest częścią zdania, która zawiera informacje o wykonawcy czynności. Wyróżniamy podmioty: gramatyczny (rzeczownik lub zaimek w mianowniku), logiczny (rzeczownik lub zaimek w dopełniaczu) i domyślny (wynika z formy gramatycznej orzeczenia lub kontekstu wypowiedzi). Gdy zdanie nie posiada podmiotu, mówimy o zdaniu bezpodmiotowym.
Ćwiczenie 5
6Ćwiczenie 1
7Ćwiczenie 4
9Ćwiczenie 2
13Ćwiczenie 3
13Ćwiczenie 2
16Ćwiczenie 3
18Ćwiczenie 1
19Ćwiczenie 3
20Ćwiczenie 1
21Ćwiczenie 3
22Ćwiczenie 4
23Ćwiczenie 3
26Ćwiczenie 1
28Ćwiczenie 3
30Ćwiczenie 6
41Ćwiczenie 16
47Ćwiczenie 20
50Ćwiczenie 43
63Ćwiczenie 54
70Ćwiczenie 55
70Ćwiczenie 61
73Ćwiczenie 5
77Ćwiczenie 4
83Ćwiczenie 6
84Ćwiczenie 8
85Ćwiczenie 5
89Ćwiczenie 14
94