Teatrzyk „Zielona Gęś” jest utworem przeznaczonym do grania na scenie, ponieważ ma budowę charakterystyczną dla scenariuszy i dramatów. Zawiera teksty główne (wypowiedzi bohaterów) i poboczne (okoliczności, tutaj miejsce akcji, ale może to być również opis zachowania, kolejność wykonywania czynności, wygląd pomieszczenia). Właśnie dzięki tekstom pobocznym poznajemy świat przedstawiony i działania postaci, w utworach przeznaczonych do grania na scenie. Jest to sytuacja zupełnie inna niż w opowiadaniach, nowelach i powieściach, gdzie cały opis świata i zachowań znajduje się w tekście, najczęściej prezentowany przez narratora. Zarówno w przypadku tekstu do czytania, jak i inscenizacji teatralnej Teatrzyk „Zielona Gęś” będzie odbierana jako humorystyczna. Jednak tylko w tym drugim przypadku odbiorca będzie bezpośrednim świadkiem wydarzeń.
Zwróć uwagę na formę, w jakiej zapisany jest utwór. Nie ma tu narratora, a o świecie przedstawionym mówią nam jedynie komentarze – teksty poboczne, czyli didaskalia. Występują tu też teksty główne, które są wypowiedziami postaci. Z utworami tego typu można zapoznawać się na dwa sposoby: czytać je i oglądać w teatrze, gdzie jesteśmy bezpośrednimi świadkami akcji.