W dedykacji Kochanowski łączy uroczysty, oficjalny język (wyliczenie cnót Urszulki, podniosłe epitety, styl nagrobny) z prywatnym i emocjonalnym („niefortunny ojciec”, „Nie masz cię, Orszulo moja!”). Zderzenie tych stylów pokazuje dramat ojca, którego poetycki kunszt ustępuje miejsca osobistemu bólowi. To zapowiedź całego cyklu Trenów, w którym mieszają się refleksja i żal.
1. Zaznacz fragmenty oficjalne – styl nagrobny, podniosłe epitety.
2. Zaznacz fragmenty nieoficjalne – osobisty ton ojca, bezpośredni zwrot do córki.
3. Porównaj je – oficjalny ton nagle rozpada się pod wpływem emocji.
4. Wyciągnij wniosek, że takie połączenie od razu nadaje całości dramatyczny charakter i pokazuje temat żałoby.