W „Lalce” otrzymujemy przekrój całego społeczeństwa. Arystokracja, której przedstawicielką może być Łęcka, jest zadufana w sobie, wywyższa się, nie są zainteresowani losem innych ludzi. Inteligencja, której przejawem jest Ochocki, charakteryzuje się podążaniem za ideałami, jednocześnie chcą służyć społeczeństwu. Mieszczaństwo (Marczewski, Deklewski) to kłótliwi plotkarze. Zarówno Żydzi, jak i Niemcy, są bardzo dokładni, uczciwi, powoli nawiązują kontakty z polskim społeczeństwem. Najbiedniejsza warstwa mieszka na Powiślu. To ludzie prości, cieszący się z najmniejszych rzeczy. W Nad Niemnem również możemy odnaleźć różne warstwy społeczne, chociaż nie jest to aż tak zróżnicowany obraz jak w Lalce. Większość bohaterów wywodzących się ze arystokracji lub zubożałej szlachty jest zainteresowana losem biedniejszych, chętnie im pomagają, uczą ich. Są odpowiedzialni, chętni do pomocy, wrażliwi na innych. Społeczeństwo w Nad Niemnem jest dużo bardziej zjednoczone, chociaż na pozór mogłoby się wydawać, że bohaterowie Lalki żyją w sposób organiczny.
Powieści pozytywistyczne mają bogate opisy społeczeństwa, ich warstw, charakteru danej grupy i ich cech charakterystycznych.