Sformułowania składające się na pojęcie godności ludzkiej, występujące w wierszu to: „Przeto chciejmy wziąć przed się myśli godne siebie, myśli ważne na ziemi, myśli ważne w niebie; Służmy poczciwej sławie, a jako kto może, niech ku pożytku dobra spólnego pomoże”. Innym cytatem odwołującym się do tematu godności ludzkiej jest: „Niech szczepi między ludźmi dobre obyczaje, niechaj czyni porządek, rozterkom zabiega, praw ojczystych i pięknej swobody przestrzega”. W tym utworze godność polega na tym, by dbać o „poczciwą sławę” osobistą w pierwszej kolejności, nie krzywdząc przy tym nikogo, a wtedy pomoże to wsławić się nam dla dobra ogólnego. Według tego utworu na godność ludzką składają się: męstwo, uczciwość oraz odwaga. Ważne jest, by dobrze wykorzystać talenty dane przez Boga i ich nie zmarnować. W ten sposób odejdziemy w dobrej sławie.
W tym zadaniu ważne jest, by poprawnie zrozumieć użyte w nim poczucie godności człowieka i pojęcie dobrej sławy. Następnie by zauważyć jak „poczciwa sława” i godność człowieka na siebie oddziałują. Ten termin oznaczał to, by za życia czynić tak, aby zapamiętano nas dobrze, dobra sława za życia miała gwarantować swego rodzaju „nieśmiertelność”.