Cechą charakterystyczna obrazu jest zastosowany przez autora kontrast. Jedna część obrazu jest utrzymana w jaśniejszych i żywszych barwach, co ma symbolizować życie człowieka przed popełnieniem grzechu pierworodnego. Ludzie zebrani są wokół rzeki, która jest symbolem życia. Bez niej nie byłoby ono możliwe. Natomiast druga strona obrazu, w której dominują odcienie szarości ma przywodzić na myśl nastrój niepokoju czy niepewności.
Uważam, że przedstawienie natury i człowieka na obrazie koresponduje ze sobą. Jednak to człowiek jest bardziej wyeksponowany. Przestawienie natury zmienia się w zależności od etapu ludzkiego życia. Wokół młodych osób ukazanych na obrazie znajdują się zwierzęta, które są symbolem towarzyskości, szczęścia. Natomiast kobieta znajdująca się u kresu życia wydaje się odosobniona.
