III. E, L, B.
Oznacz współrzędne punktu E dowolnie jako E = (x, y)
Wiesz, że przesunięcie w prawo dodaje określoną wartość do pierwszej współrzędnej, a w lewo odejmuje. Przesunięcie w górę dodaje wartość do drugiej współrzędnej, a przesunięcie w dół odejmuje.
Zapisz współrzędne punktów po przesunięciu, używając tego oznaczenia:
Punkt A: 1 kratka poziomo w prawo, 5 kratek pionowo w górę.
Punkt B: 5 kratek poziomo w prawo, 10 kratek pionowo w górę.
Punkt K: 2 kratki poziomo w prawo, 5 kratek pionowo w górę.
Punkt L: 3 kratki poziomo w prawo, 6 kratek pionowo w górę.
Punkty A oraz K mają taką samą współrzędną y, a inną x, to znaczy, że na pewno nie leżą na jednej prostej przechodzącej przez E. Z punktu E trzeba poprowadzić dwie proste o innym nachyleniu do każdego punktu. To pozwala na odrzucenie odpowiedzi IV, która zawiera jednocześnie punkty A oraz K
Nie da się również poprowadzić jednej prostej łączącej punkt E, A oraz B, ponieważ najpierw zwiększa się x o 1 i y o 5, a potem znów zwiększa się y o 5, ale x o 4, a nie o 1. To znaczy, że te punkty nie są współliniowe. Odrzuć odpowiedź II.
Zostały dwie odpowiedzi: I. E, K, L, B oraz III. E, L, B. To znaczy, że musisz odpowiedzieć na pytanie, czy punkt K należy do prostej przechodzącej przez punkty L, B – gdyż te powtarzają się w obu odpowiedziach. Z punktów L oraz B widać, że dodając daną liczbę do x, do y musisz dodać dwa razy tyle. W punkcie K ta zależność nie jest spełniona, stąd wiadomo, że punkt K nie należy do prostej, kolejne punkty kratowe to E, L, B.
Aby łatwiej było Ci to zrozumieć, możesz jako współrzędne punktu E przyjąć dowolne liczby całkowite, najłatwiej umieścić go w początku układu współrzędnych – punkcie (0,0). Zaznacz wtedy punkty A, B, K, L i sprawdź, które można połączyć jedną prostą z punktem E.