Wniosek: Po nakryciu świeczki szklanką jej płomień zgaśnie, a na wewnętrznej ścianie szklanki osadzi się sadza.
Świeczka przykryta szklanką pali się przez chwilę, do momentu aż tlen, który znajdował się wewnątrz szklanki, zostanie zużyty. W procesie spalanie świeczki, gdy jest dużo tlenu w otoczeniu, powstaje dwutlenek węgla oraz woda, a objawami tego procesu jest światło oraz wytwarzane ciepło. W trakcie zużywania tlenu zaczynają powstawać inne produkty –tlenek węgla, tak zwany czad – niezwykle niebezpieczny gaz, ponieważ jest bezwonny i wiąże się z krwinkami czerwonymi przez co utrudnia transport tlenu w organizmie. Tuż przed zgaśnięciem świeczki – gdy tlenu pozostało już niewiele – wytwarzany jest węgiel (tzn. sadza), który mogłeś/-aś zaobserwować na ściankach szklanki.