Przykładowe rozwiązanie:
Gdyby nie obowiązywało prawo do wypoczynku, mogłoby dochodzić do wielu nadużyć – np. w pracy przetrzymywano by pracowników dłużej, lub kazano by im dalej wykonywać swoje obowiązki w „czasie wolnym”. Młodzież w wieku szkolnym zaś mogłaby być przytłaczana zadaniami oraz nauką.
Moi rodzice po pracy zajmują się swoimi hobby (mama gra na instrumencie, ojciec zaś najczęściej coś czyta). Moje rodzeństwo w trakcie wypoczynku spotyka się ze znajomymi lub oddaje się innym rozrywkom.
Prawo do wypoczynku należy do praw socjalnych, które wchodzą w skład praw człowieka drugiej generacji.